Wspieranie rozwoju umiejętności małego dziecka

Jeśli jesteś rodzicem dziecka pokazującego „czerwone flagi” autyzmu, prawdopodobnie czujesz, że tracisz cenny czas podczas długiego oczekiwania na ocenę diagnostyczną autyzmu. Chociaż prawdą jest, że wczesna identyfikacja i leczenie są niezbędne, jesteś najważniejszym nauczycielem w życiu swojego małego dziecka. Możesz być sfrustrowany lub czuć się zagubiony, gdy próbujesz komunikować się i bawić z dzieckiem, ponieważ oznaki i objawy autyzmu mogą utrudnić te rzeczy.

Są jednak rzeczy, które możesz zrobić, aby usprawnić naukę dziecka w tym czasie. Poniżej badamy, w jaki sposób rodzice mogą wzmocnić kluczowe umiejętności u swojego małego dziecka, czekając na jasność diagnozy i rozpoczęcie leczenia.

Pamiętaj o wieku i etapie rozwoju Twojego dziecka. 

Umiejętności opisane poniżej są zazwyczaj opóźnione lub ich brak u małych dzieci wykazujących objawy autyzmu i prawdopodobnie są dobrym punktem wyjścia. Ważne jest jednak, aby przy podejmowaniu decyzji, na jakich umiejętnościach się skoncentrować, należy wziąć pod uwagę wiek i poziom rozwoju dziecka.

Połączenia Narzędzie do śledzenia kamieni milowych CDC może pomóc w identyfikacji celów, które są odpowiednie rozwojowo. Należy zauważyć, że osoby z autyzmem mogą posiadać pewne umiejętności na poziomie, poniżej i/lub powyżej swojego wieku. Na przykład mogą być na celowniku ze słownictwem, ale nie wykazywać odpowiednich rozwojowo umiejętności gry.

Również rodzaj strategii nauczania z których korzystasz, powinny być spersonalizowane, z uwzględnieniem ich mocnych stron, deficytów umiejętności i preferencji. Osoby z autyzmem często wymagają określonych strategii nauczania i powtarzania ćwiczeń, aby się poprawić.

Umiejętności do budowania

Wspólna uwaga Wspólna uwaga to wspólne skupienie dwóch osób na tym samym przedmiocie. Badania pokazują, że wiele osób z autyzmem zmaga się z wspólna uwaga. Na przykład Twoje dziecko może wydawać się bardziej odizolowane i „skoncentrowane na obiekcie”, zamiast patrzeć na Ciebie, aby dzielić się doświadczeniami i radością. Chociaż niektórzy uważają, że osoby z autyzmem nie powinny być zobowiązane do nawiązywania kontaktu wzrokowego, oto kilka sposobów: promować to wspólne zaangażowanie: Czytaj więcej Baw się lub siadaj bezpośrednio naprzeciwko dziecka, aby zwiększyć prawdopodobieństwo kontaktu wzrokowego. Kiedy angażujesz się w czynności oparte na przedmiotach, jeśli twoje dziecko nie zmienia wzroku, trzymaj przedmiot w kierunku swojej twarzy, aby pomóc mu spojrzeć na ciebie. Zastosowanie zabawki przyczynowo-skutkowe w zabawie, używając animowanego głosu i mimiki. Podczas normalnych codziennych czynności daj wiele okazji do zmiany i dzielenia się skupieniem na czymś interesującym, wskazując i zapewniając podekscytowane i przesadne „Spójrz!” (np. „O mój Boże, spójrz na ten wóz strażacki!”) Wiele osób z autyzmem bardzo pasjonuje się niektórymi tematami lub czynnościami, więc uwzględnienie ich preferencji może pomóc im zmotywować ich do uczestnictwa i zaangażowania się w Ciebie.

imitacja Naśladownictwo to umiejętność kopiowania słów i czynów innej osoby. Służy jako podstawa uczenia się od Ciebie, rówieśników i nauczycieli. Wszyscy uczymy się przez naśladownictwo (np. oglądając programy kulinarne lub filmy na YouTube pokazujące, jak machać kijem bejsbolowym), a badania pokazują, że silne umiejętności naśladownictwa przekładają się na lepsze wyniki językowe i społeczne . Zazwyczaj dzieci uczą się naśladować bardzo wcześnie i kontynuują naukę poprzez naśladowanie, gdy dorastają w wielu różnych czynnościach i kontekstach. Niestety, jednym z najistotniejszych deficytów autyzmu jest brak umiejętności naśladowania. Umiejętności naśladownictwa można doskonalić, konsekwentnie zapewniając werbalne, fizyczne i zabawowe modele działania podczas typowych czynności dnia i zabawy. Czytaj więcej Popularny sposób nauczyć dzieci z autyzmem naśladowania polega na przedstawieniu modelu działania, mówiąc „zrób to” i pomaganiu dziecku w naśladowaniu twoich działań. Kiedy to zrobisz, pamiętaj, aby nagradzać próby dziecka (nawet jeśli tylko częściowo poprawne!) pochwałami lub dostępem do ulubionego jedzenia lub zabawki. Możesz rozpocząć imitację celów od prostych imitacja przedmiotów (np. stukanie o siebie klocków, uderzanie o siebie dwiema łyżkami), następnie większe ruchy ciała (skakanie, machanie), zabawy (pchanie autka, karmienie dziecka) i codzienne czynności (chlapanie w wannie, poklepywanie psa w książka). Możesz również dołączyć imitację głosu (słowa w piosenkach, odgłosy zwierząt), jeśli Twoje dziecko próbuje niektórych dźwięków mowy. Zachęcaj do naśladowania gier i piosenek (piosenek takich jak If You're Happy and You Know it). Pamiętaj, że dzieci z autyzmem często potrzebują więcej konsekwencji i powtórek, aby się uczyć. Pomocne może być skupienie się na kilku prostych umiejętnościach imitacyjnych, które ćwiczysz podczas gry każdego dnia. Na przykład za każdym razem, gdy bawisz się klockami, skup się na próbie nakłonienia dziecka do naśladowania układania 2 klocków i uderzania 2 klockami razem, zamiast wykonywania wielu różnych czynności.

Komunikacja Komunikacja to sposób, w jaki pozwalamy innym wiedzieć, czego chcemy i potrzebujemy, a także zrozumieć, co inni próbują nam powiedzieć. Oczywiście ta umiejętność jest kluczowa we wszystkich aspektach twojego życia. Twoje dziecko może mieć trudności w używaniu słów do komunikowania się, mieć ograniczone umiejętności społeczne lub mieć trudności z podążaniem za prostymi wskazówkami. W przeciwieństwie do typowo rozwijających się dzieci, dzieci z autyzmem często nie uczą się skutecznie komunikować dzięki naturalnym możliwościom i potrzebują dużo motywacji i praktyki. Czytaj więcej Chociaż czasami jako rodzic może być oczywiste, czego chce Twoje dziecko, zachęć je do proszenia o to w dowolnej formie (próbowanie dźwięku, wskazywanie, dawanie obrazu, podpisywanie, używanie pełnego zdania itp.) przed dostarczając to. Zacznij prosić dziecko o bardzo preferowane przedmioty, które są widoczne i znajdują się w pobliżu. Jeśli Twoje dziecko nie potrafi jeszcze wypowiedzieć pojedynczych słów, takich jak „bąbelki”, możesz nauczyć je naśladować „buh” jako przybliżenie. Prosząc dziecko, aby coś zrobiło lub coś dostało, używaj prostych, krótkich zwrotów (np. „daj mi…” lub „weź…”) Niezależnie od tego, czy dziecko podąża we wskazanym kierunku samodzielnie, czy z pomocą, pamiętaj o pochwałach i wzmocnienie. Zachęcaj do dokonywania wyborów (np. trzymając oba przedmioty w górze, „Chcesz mleko czy wodę?”) Opowiedz codzienne czynności, aby zbudować codzienne słownictwo (np. „Idziemy ulicą i widzę drzewo, dom i samochód!”) Stwórz "obrazkowa książka komunikacyjna" ulubionych zajęć, jedzenia, przedmiotów i podstawowych próśb Twojego dziecka (np. jedz, pij, baw się, pomagaj). wymieniać obraz niezależnie. Ponownie pamiętaj, że dzieci z autyzmem często potrzebują konsekwencji i powtarzania. Skoncentruj się na kilku wysoce preferowanych przedmiotach lub czynnościach i kilku prostych wskazówkach, którymi należy się kierować. Daj możliwość częstego ich ćwiczenia.

Grać Zabawa jest ważna dla wszystkich małych dzieci; jest to podstawowy sposób, w jaki się uczą. Nadszedł czas, aby promować uwagę dziecka na zewnątrz za pomocą wzbogacającego środowiska, jednocześnie ćwicząc umiejętności komunikacyjne i społeczne. Wielu z wymienionych powyżej umiejętności najlepiej uczyć się w zabawny sposób podczas gry. Niestety rodzice dzieci z autyzmem lub z podejrzeniem autyzmu często twierdzą, że czas zabawy jest trudny, ponieważ ich dziecko ma krótki czas koncentracji, trudności z przestrzeganiem podstawowych wskazówek, ograniczony zakres zainteresowań lub wytrwałość (np. ustawianie zabawek w kolejce, silne pragnienie). dla identyczności). Czytaj więcej Zabawa jest najbardziej efektywna, gdy Twoje dziecko jest spokojne, zmotywowane i zaangażowane. Strategie, takie jak siedzenie naprzeciwko dziecka i włączanie się w jego zajęcia, pomagają w ułatwieniu zaangażowanie rodzic-dziecko. Czas zabawy powinien być połączony z ulubionymi zabawkami, przedmiotami i zajęciami Twojego dziecka. Na przykład, jeśli Twoje dziecko przyciąga cyfry, litery i kształty, skojarz je w zabawie (np. na zmianę umieszczaj kształty „W” sortowniku kształtów, licząc „1..2..3” przed zepchnięciem samochodu z rampy ). Rozpocznij budowanie umiejętności zabawy, rozszerzając opcje dotyczące tego, co robić z różnymi przedmiotami. Na przykład, zamiast ustawiać się w kolejce samochodzików, naucz jeździć po rampie, powiedz „pip, pip!” itp. Wykorzystaj czas na zabawę, aby ćwiczyć czekanie, dzielenie się i branie na zmianę. Promuje to ważne umiejętności społeczne we wczesnym dzieciństwie. Użyj gry, aby język modelowy. Siedzenie i uczestnictwo w grze lub zajęciach może być dla Twojego dziecka poważnym wyzwaniem. Staraj się, aby środowisko fizyczne było spokojne i zorganizowane, aby ograniczyć rozpraszanie uwagi. Bądź realistą, jak długo Twoje dziecko będzie siedzieć i bawić się. Chociaż możesz zachęcić ich, aby kontynuowali trochę dłużej, podążaj za ich przykładem i pozwól im zakończyć grę, zanim się zdenerwują. Zachowaj zabawę i nie wymagaj. Możesz powoli zwiększać długość i złożoność zabawy w miarę jak Twoje dziecko zdobywa umiejętności.

Zachowanie We wczesnym dzieciństwie wiele dzieci przejawia napady złości i ucieka się do używania problematycznych zachowań, aby wyrazić siebie lub uzyskać coś, czego chcą. Niektóre trudne zachowania – nawet łagodna agresja i samookaleczenia – są typową częścią rozwoju we wczesnym dzieciństwie; terminy „straszne dwójki” i „młodzieżnik” istnieją nie bez powodu! Dzieci, które nie są w stanie używać słów do komunikowania się, w dużej mierze polegają na swoich działaniach, aby „powiedzieć” nam, co myślą i czują. Jednak zachowania Twojego dziecka mogą pojawiać się na tyle często lub na tyle intensywnie, że zakłócają one jego zdolność do interakcji z innymi w pozytywny sposób. Ponadto te napady złości mogą pojawiać się z powodu drobnych rzeczy i możesz unikać pewnych czynności lub zabierać dziecko w określone miejsca. Niektóre dzieci zmniejszą lub zatrzymają te zachowania, gdy dorosną i zdobędą więcej umiejętności, ale to, co jest możliwe do opanowania, gdy Twoje dziecko jest młodsze, może nie być takie, jak się starzeje i rośnie. Jeśli odkryjesz, że „chodzisz po skorupkach jajek”, aby uniknąć problemu, konieczne może być bardziej konkretne wsparcie dla tych zachowań. Podczas rozwiązywania problemów z zachowaniem dziecka pomocne może być rozważenie następujących kwestii: Czytaj więcej Jak możesz nauczyć swoje dziecko, by prosiło o to, czego potrzebuje lub czego chce, w akceptowalny, nieagresywny sposób? Powiedz i pokaż dziecku akceptowalne sposoby osiągnięcia celu. Na przykład twoje dziecko jest bardzo poruszone i zwraca na ciebie uwagę, zaoferuj mu sposób na powiedzenie „Pomocy” lub „Zabaw się”. Jeśli przerwiesz problematyczne zachowanie dziecka, ale nie zaproponujesz akceptowalnej alternatywy, niedopuszczalne zachowanie prawdopodobnie będzie kontynuowane. Postaraj się zmniejszyć problematyczne zachowania bez uciekania się do gróźb, łapówek, kar lub przerwy. Zamiast tego bądź zgodny z zasadami i pozytywnie reaguj na ich dobre zachowanie. W ten sposób wzmacniasz to zachowanie i ustanawiasz spójność oraz pozytywne interakcje. Na przykład, jeśli współpracują przy ubieraniu się, zamiast protestować, jest czas na pyszną ucztę lub piosenkę, którą lubią. Pomyśl o zapobieganiu. Wykorzystaj to, co wiesz o swoim dziecku, aby zaplanować z wyprzedzeniem, zanim nastąpi eskalacja. Na przykład, jeśli przejścia powodują napady złości, poinformuj z wyprzedzeniem o nadchodzącej zmianie („Przeczytamy jeszcze jedną książkę, a potem nadejdzie czas, aby wsiąść do samochodu i iść do szkoły”). Naucz umiejętności komunikacyjnych, które pomagają zapobiegać rozwojowi zachowań problemowych. Niektóre z tych umiejętności obejmują czekanie i prosić o pomoc. Po otrzymaniu diagnozy autyzmu i rozpoczęciu leczenia pomocne może być zasięgnięcie porady specjalisty. Certyfikowany analityk zachowania (BCBA) może ocenić funkcja zachowania i dostosuj interwencję do potrzeb Twojej rodziny i dziecka.

Czynności codziennego życia Czynności dnia codziennego (ADL) to podstawowe umiejętności potrzebne dziecku do poruszania się w codziennym życiu, takie jak ubieranie się, karmienie się, toaleta i mycie rąk. Wprowadzając wcześnie umiejętności samopomocy, Twoje dziecko nauczy się narzędzi, które prowadzą do większej niezależności w domu, szkole i społeczności. To normalne, że małe dzieci potrzebują pomocy w tych umiejętnościach (np. bardzo niewiele trzylatków jest w pełni niezależnych w korzystaniu z toalety), ale ze względu na trudności z naśladowaniem i komunikacją, wiele dzieci z autyzmem potrzebuje więcej czasu i zindywidualizowanych strategii na rozwój te umiejętności. Czytaj więcej Wychwytuj okazje do ćwiczenia codziennych czynności, zapewniając dodatkowe wsparcie w sposób naturalny w ciągu dnia. Na przykład, jako zapracowany rodzic, łatwiej i szybciej będzie ubierać swoje małe dziecko każdego ranka. Jednak zapewnianie bezpośredniej pomocy i systematyczne zanikanie podpowiedzi, aż z czasem, może pomóc w nauce niezależności dzięki tej umiejętności. Dzieląc rutynę lub wieloetapowe zadania na małe, osiągalne kroki, Twoje dziecko może być bardziej skłonne do szybszego robienia kroków w kierunku niezależności. Sposób użycia pomoce wizualne takie jak wykresy wizualne, harmonogramy aktywności i listy kontrolne mogą być świetnym sposobem na zapewnienie wsparcia podczas pracy nad nowymi umiejętnościami. Te wizualizacje dzielą złożone codzienne czynności, takie jak mycie rąk, ubieranie się lub „Lista kontrolna przed snem”, na mniejsze zadania. Instytut Rozwoju Dziecka UNC pierwotnie stworzył ten zasób, aby wspierać rodziny podczas pandemii, oferuje wiele wspaniałych codziennych zasobów związanych z tworzeniem wsparcia wizualnego i innych narzędzi, które pomagają w codziennych umiejętnościach życiowych.

Szukasz sposobów na przygotowanie się na spotkanie z oceną autyzmu i opcje usług?  Przeczytaj nasz artykuł na temat Kroki, które należy podjąć, czekając na ocenę diagnostyczną.

Jesteśmy tutaj, aby Cię wspierać

Większość rodziców małych dzieci jest zajęta i zmęczona; martwienie się o rozwój dziecka tylko zwiększa ten stres. Wielu z nas uważa, że ​​rodzicielstwo powinno przyjść naturalnie; badanie i uczenie się dodatkowych sposobów interakcji z dzieckiem może być przytłaczające i denerwujące. Pomocne może być dołączenie do rodzicielskiej grupy wsparcia, która może zaoferować zasoby i wsparcie, aby pomóc. Ponadto autyzm w New Jersey 800.4. Infolinia dla osób z autyzmem jest zawsze dostępny dla wsparcia i niezawodnych zasobów.