Zarządzanie poważnymi, trudnymi zachowaniami w domu

Dzieci i dorośli, którzy rutynowo angażują się w poważne, trudne zachowania, zazwyczaj wymagają leczenia i opieki ze strony zespołu profesjonalistów i przeszkolonych opiekunów. Niestety, ze względu na wiele czynników (dostępność usług, braki kadrowe itp.) poszczególne osoby mogą nie otrzymywać potrzebnej im ilości lub jakości leczenia. W związku z tą rzeczywistością wiele rodzin jest samotnych, z niewielką lub żadną codzienną pomocą lub wskazówkami.

Bezpieczeństwo przede wszystkim

Gdy leczenie jest niedostępne lub obecnie nieskuteczne, rodziny powinny skupić się na bezpieczeństwie swoich dzieci i wszystkich innych członków rodziny, starając się jednocześnie zminimalizować ryzyko nieumyślnego wzmocnienia trudnego zachowania. Jeśli pracujesz z analitykiem behawioralnym i Twoje dziecko ma plan behawioralny, ale obecnie nie jest on skuteczny, sugerujemy ponowne sprawdzenie go ze swoim analitykiem behawioralnym, aby stworzyć bezpieczniejsze środowisko w domu, podczas gdy plan jest modyfikowany.

Strategie proaktywne

Oto kilka proaktywnych strategii, których można użyć, aby zapobiec występowaniu trudnego zachowania:

• Wzmacniacze – Jeśli Twoje dziecko ma wzmacniacze, upewnij się, że masz je przy sobie. Przez cały czas utrzymuj odpowiednią ilość w domu. Możesz również chcieć zwiększyć częstotliwość obecnego harmonogramu wzmocnień lub dostarczać wzmocnienia niewarunkowo w ciągu dnia z większą częstotliwością.
• Preferowane zajęcia – Nie dodawaj żadnych dodatkowych lub nieznanych wymagań do planu zajęć Twojego dziecka. Rozważ zmianę harmonogramu swojego dziecka, aby zwiększyć liczbę preferowanych zajęć w ciągu dnia, zachowując przy tym różnorodność.
• Modyfikacje domu – Zastanów się nad wprowadzeniem pewnych modyfikacji w swoim domu, aby uzyskać więcej miejsca w istniejących pokojach, usunięciem lub zdejmowaniem przedmiotów, które mogą łatwo się zepsuć, oraz ustawieniem mebli przed oknami. Te tymczasowe zmiany mogą zapobiec sytuacji, w której wybuch behawioralny stanie się incydentem medycznym.
• Stwórz bezpieczną/spokojną przestrzeń – Wyznaczenie pokoju lub przestrzeni w pokoju dla dziecka do deeskalacji może zapobiec przekształceniu się wybuchu w pełny kryzys. Zaprojektuj tę przestrzeń tak, aby Twoje dziecko mogło tam być bez potrzeby obecności kogoś obok niego, jednocześnie zmniejszając ryzyko zranienia się.

Strategie bezpieczeństwa

Oto kilka dodatkowych strategii bezpieczeństwa, które należy rozważyć w przypadku wystąpienia trudnego zachowania:

• Wyposażenie ochronne – Sprzęt ochronny jest kluczowym elementem zwiększającym szanse na zapewnienie wszystkim bezpieczeństwa podczas wybuchu behawioralnego lub kryzysu. Ochraniacze blokujące sztuki walki i ochrona ciała są prawdopodobnie najskuteczniejsze, ale poduszki na kanapę, poduszki, ochraniacze ogrodnicze na kolana i inne miękkie, wyściełające przedmioty również będą działać dobrze. Niezależnie od tego, jaki masz sprzęt ochronny, upewnij się, że rozmieściłeś go w całym domu, aby był zawsze łatwo dostępny.
• Odzież osobista – Zastanów się nad ubraniami i dodatkami, które Ty i członkowie Twojej rodziny nosicie na co dzień. Unikaj noszenia biżuterii, odzieży lub jakichkolwiek akcesoriów, które mają luźne i wiszące elementy, które można łatwo złapać. Jeśli masz długie włosy, możesz rozważyć ich założenie lub posiadanie łatwo dostępnej opaski do włosów. Trwałe i wygodne ubrania, takie jak spodnie dresowe, bluzy i dżinsy, to dobre opcje, podobnie jak czapki, które chronią przed wyrywaniem włosów.
• Lokalizacja i ruch – Kiedy pojawia się trudne zachowanie, naturalną reakcją może być pośpiech, aby fizycznie temu zapobiec lub zablokować. W zależności od zachowania i przestrzeni wokół ciebie, najlepiej jest zachować trochę przestrzeni między tobą a dzieckiem. Nawet jeśli w tym czasie musisz być fizycznie blisko dziecka lub go dotykać, zawsze pamiętaj o swojej równowadze i lokalizacji. Postaraj się nie ustawiać się w niebezpiecznych miejscach, takich jak trzymanie ręki blisko ust dziecka lub stanie tuż przed nim, gdzie możesz zostać kopnięty lub wytrącony z równowagi.
• Plan bezpieczeństwa – Twoja rodzina powinna stworzyć plan bezpieczeństwa, który określa kroki, które każdy może wykonać w przypadku kryzysu behawioralnego. Plan ten powinien obejmować wiele elementów wymienionych powyżej, a także starać się zapewnić, aby w domu zawsze było co najmniej dwóch członków rodziny, którzy wspierali się nawzajem w przypadku wystąpienia kryzysu, a także rozważyć zapewnienie bezpieczeństwa młodszym i starszym członkom rodziny.

Podstawowym celem rodzin w czasie, gdy usługi behawioralne nie są dostępne, jest zapewnienie wszystkim jak największego bezpieczeństwa. Oczywiście, jeśli trzeba zadzwonić pod 911, nie wahaj się. Mamy nadzieję, że powyższe sugestie mogą pomóc rodzinom przygotować się na kryzys behawioralny i potencjalnie go uniknąć oraz sprawić, że wszyscy poczują się bezpiecznie.

Poznaj naszą moc połączenia

Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat behawioralnego zarządzania kryzysami i zapobiegania im lub uzyskania pomocy w dostępie do zasobów, skontaktuj się z Autyzmem New Jersey pod numerem 800.4.AUTYZM lub e-mailem info@autismnj.org.

Pierwotnie opublikowano 4
Zaktualizowany 6 / 7 / 2022